دستگاه اسکلتی (Skeletal system)

دستگاه اسکلتی یا سیستم اسکلتی (Skeletal system) از مجموعه استخوان ها و مفاصل تشکیل می گردد که ازطریق عضلات اسکتی یا ماهیچه های مخطط در اعمال حرکتی دخالت می کنند. وظایف مهم سیستم اسکلتی در موجوداتی چون انسان عبارتنداز:

*محافظت از قسمت هایی چون مغز و اندام های داخلی

*افزایش ثبات و حمایت بدنی

*تسهیل حرکات به واسطه مفاصل که با کمک عضلات صورت می گیرد.

*سیستم اسکلتی به عنوان یک دستگاه اهرمی در حرکات نقش دارد که بیشتر در ارتباط با استخوان های بلند است. در این دستگاه، مفاصل به عنوان محور اهرم ها محسوب می گردند.

*تشکیل سلول خونی یا خونسازی (Hematopoiesis)

*هموستاز مواد معدنی (Mineral homeostasis)

*ذخیره چربی و مواد معدنی

انواع استخوان بر اساس شکل (طبقه بندی عمومی استخوان ها)

ازنظر شکل می توان استخوان ها را به پنج گروه تقسیم کرد:

*استخوان های دراز مانند استخوان های ران، بازو و ساق پا

*استخوان های کوتاه ازفبیل استخوان های مچ دست و پا

*استخوان های پهن همانند استخوان های هیپ (بی نام) و اسکاپولا (کتف)

*استخوان های نامنظم که شکل معینی ندارند مثل مهره ها و استخوان خاجی (ساکروم)

*استخوان های سزاموئید (کنجدی) مانند کشکک

مفاصل (Joints)

مفصل ناحیه ای است که استخوان ها به یکدیگر متصل می گردند. مفاصل بدن به سه گروه اصلی تقسیم می شوند:

*مفاصل ثابت یا لیفی (فیبروز)

*مفاصل نیمه متحرک یا غضروفی (کارتیلاژنوس)

*مفاصل متحرک (سینوویال)

استخوان بندی (اسکلت) انسان

یک فرد بزرگسال دارای 206 استخوان است که اسکلت انسان را به وجود می آورند. اسکلت بندی در انسان از دو قسمت تشکیل می گردد:

*اسکلت محوری (Axial skeleton)

*اسکلت اندام ها (Appendicular skeleton)


اسکلت محوری شامل 80 استخوان است:

*استخوان های جمجمه (22 تا)

*استخوان لامی (هیوئید)

*استخوان های ستون فقرات (26 مهره)

*دنده ها (12 جفت)

*استخوان های گوش میانی (3 جفت)

*استخوان جناغ (استرنوم)

استخوان های جمجمه

جمجمه از 22 استخوان تشکیل شده است که شامل استخوان های کاسه سر (8 تا) و استخوان های صورت (14 تا) است.

استخوان های ستون فقرات

ستون مهره ها در یک فرد بالغ دارای 26 استخوان است:

فقرات گردنی (7 استخوان)- فقرات پشتی (12 استخوان)- فقرات کمری (5 استخوان)- استخوان خاجی (ساکروم که در فرد نابالغ شامل 5 مهره است)- استخوان دنبالچه (کوکسیکس که در فرد نابالغ دارای 4 مهره است)

اسکلت اندام ها شامل 126 استخوان است که 64 استخوان مربوط به اندام های فوقانی بوده و 62 استخوان در ارتباط با اندام های تحتانی است.

استخوان های اندام فوقانی

این استخوان ها در هر طرف 32 عدد بوده که عبارتنداز:

*کتف (اسکاپولا)-ترقوه (کلاویکولا)- بازو (هومروس)- ساق دست یا ساعد (رادیوس و اولنا)- استخوان های مچ دست (8 استخوان)- استخوان های کف دست (5 استخوان)- استخوان های انگشت (14 استخوان)

استخوان های اندام تحتانی

در هر طرف شامل 31 استخوان به صورت ذیل است:

*بی نام (هیپ یا استخوان لگن)- ران (فمور)- کشکک (پاتلا)- ساق (تیبیا و فیبولا یا درشت نی و نازک نی)- مچ پا (7 استخوان)- کف پا (5 استخوان)- استخوان های انگشت (14 استخوان)

سمفیزیس پوبیس (Pubic symphysis)

صفحه سیمفیزیس پوبیس  که در سایت ویکی پدیا (Wikipedia) ایجاد کردم:

سیمفیزیس پوبیس (به انگلیسی: Pubic symphysis) یک مفصل غضروفی است که از اتصال دو استخوان هیپ (بی نام) در جلو از قسمت سطح داخلی تنه پوبیس (عانه)‌های چپ و راست ایجاد می‌گردد. در ساختمان این مفصل علاوه بر غضروف هیالن (شفاف)، یک دیسک یا بالشتکی از غضروف لیفی (فیبری) وجود دارد. سیمفیزیس پوبیس در حالت طبیعی حرکت چندانی ندارد، ولی در خانم‌ها در زمان‌های بارداری به علت شلی لیگامانی ناشی از تغییرات هورمونی، حرکات آن افزایش می‌یابد.

تصاویر زیر:




فهرست مندرجات[نهفتن]
* ۱ کالبد شناسی (آناتومی)
* ۲ سیمفیزیس پوبیس در زمان بارداری
* ۳ مشکلات و آسیب‌های سیمفیزیس پوبیس
* ۴ پانویس
* ۵ جستارهای وابسته
* ۶ منابع
کالبد شناسی (آناتومی)
به سطح داخلی تنه پوبیس که در تشکیل سیمفیزیس پوبیس شرکت می‌کند، سطح سیمفیزیال [۱] می‌گویند که یک سطح مفصلی بیضی شکل است. سطوح مفصلی پوبیس از غضروف هیالن تشکیل شده و ازطریق یک دیسک یا صفحه‌ای از غضروف لیفی [۲] به هم متصل می‌گردند. سیمفیزیس پوبیس یک مفصل غضروفی ثانویه محسوب می‌شود، چون برخلاف نوع اولیه (که فقط غضروف هیالن دارد)، دارای غضروف‌های فیبری و هیالن است.
دو مفصل خاجی خاصره‌ای (ساکروایلیاک) و سیمفیزیس پوبیس، مفاصل لگن را تشکیل می‌دهند. به علت ارتباط مفاصل لگنی با یکدیگر، هرگونه اختلال در یکی از آنها، ممکن است عملکرد دیگری را دچار مشکل کند. با ایجاد اختلال در ساختمان سیمفیزیس پوبیس، احتمال حساسیت و درد این ناحیه وجود دارد.
 سیمفیزیس پوبیس در زمان بارداری
در دوران حاملگی، شلی رباط‌ها ایجاد می‌شود که علت آن تغییرات هورمونی است. شل شدن رباط‌ها منجربه تحرک بیشتر از حد طبیعی مفاصل می‌گردد، به خصوص در مفاصلی که در تحمل وزن نقش دارند. میزان حرکات مفاصل خاجی خاصره‌ای (ساکروایلیاک) و سیمفیزیس پوبیس که در حالت طبیعی تحرک کمی دارند، در زمان‌های بارداری افزایش می‌یابد، که این مسئله می‌تواند باعث بروز کمردرد و حساسیت سیمفیزیس پوبیس و نواحی اطراف آن گردد. معمولا به علت رابطه مفاصل لگنی با یکدیگر، گرفتاری و جابجایی‌های مفاصل ساکروایلیاک با ناراحتی سیمفیزیس پوبیس همراه می‌شود. [۳] درصورت وجود اختلال قبلی در عملکرد این مفاصل، مشکلات فرد تشدید می‌گردد. چرخش‌های مفاصل ساکروایلیاک و جداشدگی سیمفیزیس پوبیس می‌تواند به هنگام زایمان رخ دهد و همچنین برخی از ماهیچه‌های کف لگن را متاثر سازد.
 مشکلات و آسیب‌های سیمفیزیس پوبیس
برخی از عواملی که باعث اختلال در عملکرد سیمفیزیس پوبیس یا درد این ناحیه می‌گردند عبارتنداز:
* گسیختگی سیمفیزیس پوبیس
* استئیت پوبیس (Osteitis pubis) که عبارت است از التهاب (بدون عفونت) در ناحیه سیمفیزیس پوبیس که منجربه حساسیت و درد این قسمت و کشاله ران می‌گردد. عواملی همانند جراحی دستگاه ادراری و فعالیت های ورزشی خاصی چون فوتبال و تنیس ممکن است باعث این مشکل شوند. در استئیت پوبیس به تدریج دانسیته استخوان در مفصل افزایش می‌یابد (استئواسکلروز).
* آرتروز (DJD) سیمفیزیس پوبیس. آرتروز (استئوآرتریت) یک عامل تدریجی تخریب غضروف مفصلی است.
* مشکلات متابولیک که باعث رسوب کلسیم در سیمفیزیس پوبیس می‌شوند.
* بیماری روماتیسمی همانند اسپوندیلیت آنکیلوزان
*حاملگی و زایمان

کپسول مفصلی (Articular capsule)

صفحه کپسول مفصلی (Joint capsule) که در سایت ویکی پدیا ایجاد کردم:

کپسول مفصلی (به انگلیسی: Articular capsule) جزیی از یک مفصل سینوویال است که از دو لایه خارجی و داخلی تشکیل می‌گردد. به لایه خارجی کپسول مفصلی، کپسول لیفی [۱] یا لایه فیبروزوم [۲] می‌گویند. لایه داخلی کپسول مفصلی، لایه سینوویوم [۳] یا غشاء سینوویال [۴] نامیده می‌شود.
تصویر ذیل:



فهرست مندرجات [نهفتن]
۱ کپسول لیفی
۲ غشاء سینوویال
۳ پانویس
۴ جستارهای وابسته
۵ منابع
 کپسول لیفی
به کپسول لیفی، کپسول مفصلی لیفی نیز می‌گویند. این قسمت، لایه خارجی کپسول مفصلی است که از بافت فیبروز متراکم تشکیل شده‌است. کپسول مفصلی لیفی به انتهای استخوان‌های اطراف مفصل اتصال دارد (قسمت پریوست استخوان). درحقیقت کپسول لیفی، حفره مفصلی را احاطه می‌کند و توسط رباط‌ها و عناصر ماهیچه ای-تاندونی نزدیک به مفصل تقویت می‌گردد.
از ویژگی‌های مهم کپسول مفصلی لیفی، دارا بودن پایانه‌های عصبی فراوان است، ولی خونرسانی آن زیاد نیست. این بخش همانند رباط‌ها، یک عنصر حساس به درد محسوب می‌شود و همچنین نسبت به حرکات مفصلی، فشار و کشش واکنش نشان می‌دهد.
 غشاء سینوویال
غشاء سینوویال (به انگلیسی: Synovial membrane) غشایی است نازک که لایه داخلی کپسول مفصلی را تشکیل می‌دهد. این قسمت برخلاف کپسول لیفی، ازنظر عروقی غنی بوده، ولی پایانه‌های عصبی چندانی ندارد و به درد حساس نیست. غشاء سینوویال حاوی مایع سینوویال [۵] است که توسط سلول‌های این غشاء ترشح می‌گردد. مایع سینوویال در تغذیه غضروف‌های مفصل و همچنین کاهش اصطکاک سطوح مفصلی نقش دارد.