نشانگان پاژه – اسکروتر

 

 

خانمی 47 ساله بدون سابقه پزشکی قبلی، با تورم، درد و قرمزی بازو و دست راست به دنبال فعالیت شدید مراجعه کرد. یافت ههای سونوگرافی، CT اسکن و  MRI طبیعی بودند. علایم بیمار پایدار باقی ماند. یک هفته پس از مراجعه، بیمار تحت سونوگرافی با پروب میکروکانوکس قرار گرفت که امکان مشاهده بهتر ناحیه زیر ترقوه را فراهم م یکرد. در این آزمون انسداد نیمه کامل ورید ساب کلاوین نزدیک به ترقوه، ناشی از ترومبوز کوچکی که به یکی از دریچ ههای وریدی چسبیده بود دیده شد. تشکیل لخته خون در وریدهای عمقی بازوها به عنوان سندرم پاژه– اسکروتر شناخته م یشود. این بیماری نادر اغلب در بیماران جوان و سالم رخ می دهد. قطعات ترومبوتیک کوچک که سبب انسداد عروقی چشمگیر از نظر بالینی می شوند ممکن است به راحتی در فرایندهای تشخیصی استاندارد نادیده گرفته شوند؛ به ویژه اگر ترومبوز درست زیر ترقوه قرار گرفته باشد. بیمار با داروی ضدانعقاد خوراکی درمان شد. یک ماه پس از آغاز داروی ضدانعقاد، تورم و تغییر رنگ بازو و دست بیمار در حالت استراحت وجود نداشت، هر چند که علایم به هنگام استفاده شدید از بازوها بازمی گشت، پس از دو ماه پیگیری، علائم و ترومبوز به طور کامل رفع شدند.

منبع فارسی: نشریه نوین پزشکی شماره ۵۱۶
منبع اصلی: نشریه نیواینگلاند ژورنال