چند نکته در رابطه با کمردرد

  قابلیت ارتجاع مفاصل بعضی از افراد بیش از حد معمول است و ممکن است بتوانند با پاهای صاف به طور کامل خم شوند. از نظر علمی به این وضعیت، ((بیش تحرکی)) (hyper mobility) گفته می شود و به خصوص اکثر ژیمناست ها از این ویژگی برخوردار هستند . مشاهده شده است که این افراد در اثر تکرار حرکات شدید دچار ساییدگی مفاصل و کشیدگی بیش از حد رباط ها می شوند.

·         فیزیوتراپی( درمان فیزیکی) در کمردردهایی که بیش از چند هفته طول کشیده اند نقش مهمی در ایجاد تحرک و تقویت عضلات پشت و شکم و اطراف مهره ها و در نتیجه، درمان دردهای مزبور دارد.

·         نحوه انجام فیزیوتراپی، مدت آن و وسایل مورد استفاده در آن، بر حسب هر بیمار و وضعیت بدنی و سنی وی متفاوت است. استفاده از سرما، گرما، لامپ های فرو سرخ، اولتراسوند، کشش، ماساژ، تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS) جزء برنامه های فیزیوتراپی است. فیزیوتراپی معمولاً زمینه را برای درمان های دراز مدت بعدی (مانند تمرینات ورزشی مخصوص) آماده می کند. کشش، موجب کاهش فشار وارده بر اعصاب می شود.

·         طب سوزنی در اثر تحریک آزاد شدن مواد شیمیایی موسوم به ((آندورفین)) و ((آنکفالین)) در مغز و نخاع مسیر حس درد را مسدود می کند و در بعضی از افراد برای تسکین دردهای ناحیه پشت و کمر موثر واقع می شود.

·         بستن کمربند طبی ، حرکات پشت و کمر را محدود می کند و با این کار موجب تسکین درد این نواحی می شود ولی پوشیدن دراز مدت آن ها موجب عدم تحرک و سفتی و خشکی کمر و پشت می شود. بنابراین باید هرچه زودتر فعالیت های معمولی را شروع کرد و از کمر بندهای مزبور به طور طولانی استفاده ننمود.